به گزارش مشرق، با توجه به اتمام دوره 4 ساله روسای فدراسیون‌ها، وزارت ورزش تصمیم گرفت برای جلوگیری از شائبه مهندسی انتخابات، برای فدراسیون‌ها سرپرست معرفی کند، هرچند وزارت در این مسیر راه یکسانی را طی نکرده و این سرپرست‌ها در برخی فدراسیون‌ها مانند والیبال بیش از 10 ماه فعالیت کرده‌اند و در برخی فدراسیون‌ها مانند تنیس، رئیس فدراسیون خودش مدتی سرپرست بوده است. در برخی فدراسیون‌ها هم با وجود پایان دوره 4 ساله، سرپرست معرفی نشد، مانند دوومیدانی.
بیشتر بخوانید:
داورزنی رئیس نامحسوس والیبال
انتقادات به سرپرستی فدراسیون‌ها
موضوعی که در این بین قابل‌توجه است و انتقاداتی نیز همواره به وزارت ورزش وارد بوده، مربوط به اقدامات سرپرستان در فدراسیون‌ها و همین‌طور آسیب‌هایی است که حضور موقت سرپرستان به فدراسیون‌های ورزشی وارد می‌کند، موضوعی که حتی صدای ورزشکاران را هم درآورده است؛ نمونه بارز این اتفاق در والیبال رخ داد که شاهد انتقادات تند سعید معروف به بلاتکلیفی فدراسیون والیبال بودیم. فدراسیون والیبال از زمان رفتن احمد ضیایی از آذرماه سال گذشته با سرپرست اداره می‌شود. وزارت ورزش در ابتدا افشین داوری را به‌عنوان سرپرست معرفی کرد، اما بعد از چندین‌ماه با برگزاری ثبت‌نام از نامزدهای ریاست، فتاحی به‌عنوان سرپرست معرفی شد.
عنوانی که در فدراسیون‌های جهانی وجود ندارد
وزارت ورزش درحالی این رویه را پیش گرفته که در فدراسیون‌های جهانی چیزی به نام «سرپرست» وجود ندارد و اگر مشکلی در یک فدراسیون خاص باشد مانند اتحادیه جهانی بوکس، اعضای مجمع رئیس موقت معرفی می‌کنند تا انتخابات برگزار شود، اما وزیر ورزش و جوانان بدون اینکه در اساسنامه اختیاراتی برای سرپرست مشخص کرده باشد، طبق ماده 10 اساسنامه جاری اقدام به عزل روسای فدراسیون‌ها و انتخاب سرپرست می‌کند.
دامنه اختیارات سرپرست‌ها چقدر است؟
جدای از انتخاب سرپرست برای فدراسیون‌های ورزشی، اقدامات و تغییراتی که سرپرست‌ها در فدراسیون‌ها ایجاد می‌کنند نیز باعث مشکلاتی شده است. با توجه به اینکه وزارت ورزش می‌گوید معرفی سرپرست برای فراهم شدن زمینه انتخابات است، سوالات زیادی در اینجا به وجود می‌آید، مبنی‌بر اینکه سرپرستان فدراسیون‌ها چقدر اختیار عمل دارند؟ در کدام اساسنامه و آیین‌نامه به اختیارات سرپرست فدراسیون اشاره شده است؟ آیا سرپرست‌های منصوب وزارت ورزش مجاز به تغییر اعضای هیات‌رئیسه هستند؟ دامنه اختیارات آنها تا چه حدی است؟ سوالاتی که هیچ‌وقت پاسخی برای آنها پیدا نشده است. طبق پیگیری‌های «فرهیختگان»، در فدراسیون تنیس از زمان روی کار آمدن نامنی، تغییرات زیادی در کمیته‌های مختلف، روابط‌عمومی و نایب‌رئیسی ایجاد شده، این درحالی است که وزارت ورزش، نامنی را به‌عنوان سرپرست معرفی کرده تا شرایط برای انتخابات فراهم شود. البته این اقدامات نامنی در فدراسیون سه‌گانه هم رخ داده بود که همین انتقادات زیادی را به وی وارد کرد. در فدراسیون والیبال نیز شاهد تغییرات زیادی بودیم که باعث انتقاد شد.
علیپور: انتخاب سرپرست سیستم فدراسیون را به هم می‌ریزد
محمد علیپور، رئیس فدراسیون انجمن‌های ورزشی در این خصوص به «فرهیختگان» گفت: «ماده 10 اساسنامه این اختیار را به رئیس سازمان تربیت‌بدنی و حالا وزیر ورزش می‌دهد تا رئیس را عزل و سرپرست انتخاب کند. در اساسنامه تعیین سرپرست قید شده، اما اختیارات سرپرست در اساسنامه مشخص نشده است، این درحالی است که در هیچ‌جای دنیا عنوان «سرپرست» وجود ندارد.» علیپور در ادامه به آسیب‌های انتخاب سرپرست هم اشاره کرد و اظهار داشت: «شک نکنید این انتخاب سیستم فدراسیون را به هم می‌ریزد و از نظر مالی و اداری مشکلاتی را به وجود می‌آورد.»
تاوان بلاتکلیفی‌های فدراسیون‌ها را چه کسی می‌دهد؟
در سالی که رشته‌های مختلف، خود را برای کسب سهمیه المپیک آماده می‌کنند و کشورها به دنبال قدرت‌نمایی از طریق ورزش هستند، برخی رشته‌های مهم ما با سرپرست اداره می‌شوند که همین موضوع به ورزشکار آسیب جدی می‌زند. فدراسیون قایقرانی مدت زیادی با سرپرست اداره می‌شد، به دنبال این اتفاق اردوها هم تعطیل شد تا با روی کار آمدن رئیس جدید تمرینات از سر گرفته شود، اما تاوان چندماه تعطیلی اردوها و از دست رفتن سهمیه‌های المپیک را چه کسی می‌دهد؟
درخصوص بلاتکلیفی فدراسیون والیبال، گلایه ورزشکاران و نتایجی که ایران در مسابقات مختلف کسب کرده، چه کسی مسئولیت پاسخگویی دارد؟ درخصوص حاشیه‌های تنیس و نتایج دوومیدانی، چطور؟ همه این بلاتکلیفی‌ها آسیب جدی به ورزش می‌زند که در آینده اثرات آن مشخص می‌شود. حالا باید دید وزیر ورزش برای موفقیت ورزش راه‌حل اساسی برای فدراسیون‌های ورزشی پیدا می‌کند؟
